Güneş battı.
Yine uykuya daldı dağ.
Üstünde kar örtüsü.
Sabah uyanacak soğuğa.
Seni örtmek isterdim.
Bilsem gözyaşım ısıtacak.
Ağlardım.
Nasıl olsa çok acı geçmişim.
Beni de çok üşüteceksin.
Belki anlamayız.
Güneş doğdu deriz.
Güneş doğdu dağın yeşilliklerine bizim için.
Kıymetini bilmediğimiz bahar.
Arası yoktur ikisi ile de.
Gider, gelir.
Gittiğini de anlamayız, geldiğini de.
Dağ güneşe,
Ağaç dağa,
Ben güneşe,
Sen de bana küs.
Aşkın ile meşkinin anları, güneşin batışında, gözlerimi almaya başladı yine.
Soğuk…
Acı…
Biz..
Kıymet…
Küs…
Keşke sen olsaydın o geceye gelen.
Bir yanıt yazın