Yıllardan 2007. Günlerden 8 Mart. 1 hafta boyunca uğraştığım 101 satırlık şiirim bitmiş. Abdi İpekçi yurdunun yangın merdivenlerinde Elfida şarkısını dinliyorum Samsun 216’yı ciğerlerime çekerken (sigara sağlığa zararlıdır).
Bir telefon araması. Numarayı ezbere biliyordum. Telefonumun zil sesi çalarken kalbim titreyişi sanki sesimle birleşmişti. İlk defa efendim aşkım ile açtım telefonu.
Anladım ki hiç kimse hiç kimse sen değil dedi. Aşağıdaki şarkıyı söyledi bana.
İçerik
Bu gece yatmadan önce
Lütfen konuşmaya devam etme dedim. Sana bir şiir yazmıştım. Sadece dinle.
Bu gece yatmadan önce yum gözlerini
Bir kere olsun sen beni düşün
Bir kere olsun el ele, göz göze düşün birbirimizi
…
..
.
Aşkım ağlıyordu
Ağlayarak dinledi şiirimi. Ne olur gel dedi. Doğum gününde elimi tutarken gözlerime bakmanı istiyorum. Dersler, sınavlar, yol parası hiç umurumda değildi. Mutluluktan ağlayarak gittim Beşiktaş’tan Alaşehir’e.
El ele, göz gözeydik
El ele, göz gözeydik eski mahallemdeki bir evde. Doğum günü hediyem ise yumurtadan çıkan bir fasulye. 2002’de başlayan aşkıma 2007 yılında kavuşmuştum.
Şu an ayın etrafındaki haleye bakıyorum. En iyisi başlığını attığım hikayeme geri döneyim.
Elfida değil aslında, Beyzanur
Yıllardan 2008. Elfida şarkını dinliyorum. Aşkımı düşünüyorum yine. Sadece bir kaç gün kavuşabildiğimi. Aynı yangın merdiveni. Aynı şarkı. Değişen tek şey sigaranın markası (Winston).
Tam o sırada biri çıkıyor yangın merdivenlerinden. Bana söylediği cümle “Elfida değil aslında, Beyzanur”. Bunu söylerken ki gözlerindeki hüznü yaşıyorum bu sefer kalbimde. Beyzanur’u hep birlikte Haluk abiden dinleyelim.
Hozan Beşir Elfida
Elfida şarkısını bir de Hozan Beşir’den dinleyelim.
Beni fark etme sakın
Hepimiz beni terk etme sakın olarak biliriz bir mısrasını. Aslında beni fark etme sakındır.
Ben seni sonradan fark ettim Beyzanur.
Bir cevap yazın